هنگام دروغ گفتن افراد ممکن است از زبان بدن شخصی که به او دروغ می گویند، تقلید کنند بدون اینکه متوجه این موضوع باشند. این کشف ممکن است در نهایت منجر به شکل جدیدی از آزمایش تشخیص دروغ شود.

سوفی ون در زی روانشناس دانشگاه اراسموس روتردام در هلند می گوید: دروغگویان غالبا عمدا رفتار خود را به روشی که فکر می کنند تغییر می دهند تا حس حقیقت گویی را برای طرف مقابل ایجاد کنند، اما حقیقت این است آن ها بدون آنکه متوجه باشند در حال تقلید رفتار مخاطب هستند و این می تواند آن را به یک نشانه جالب برای کشف فریب تبدیل کند.

ون در زی و همکارانش از حدود 50 دانشجوی دانشگاه خواستند که در عرض 5 دقیقه یک معمای چوبی ساده را حل کنند. در واقع، حل معما در زمان موجود بسیار دشوار بود.

ون در زی راه حل های پازل را در اتاقی که دانش آموزان می توانستند آن ها را پیدا کنند، پنهان می کرد تا دانشجویان را ترغیب به تقلب کند. او سپس از دانش آموزان خواست که به استاد راهنمای خود نگویند که به طور تصادفی راه حل ها را در اتاق رها کرده است، زیرا می خواست پاسخ دقیقی برای تحقیق و آزمایشش بیابد.

ون در زی و همکارانش سپس مصاحبه ها را در حالی که هر دانش آموز در مورد چالش پازل به دانش آموز دیگری درباره اجرای درخواست حل معما می گفت، ضبط کردند. آن ها به توصیه ها ون درزی عمل کرده و نگفتند که پاسخ معما ها را چگونه به دست آورده اند.

با استفاده از شتاب سنج بی سیم (WiTilt)، تیم ون در زی حرکات سر، سینه و مچ دانش آموزان را ضبط کرد؛ هم آن هایی که درباره معما صحبت می کردند و هم کسانی که گوش فرا می دادند. آن ها دریافتند وقتی دانشجویی حقیقت را می گفت، حرکات بدن آن ها با شخصی که سوال می کرد، متفاوت است. اما هنگامی که آن ها دروغ می گفتند، حرکات دو بلندگو به یک ترتیب قرار می گرفت.

ون در زی می گوید، این ممکن است به این دلیل باشد که دروغ گفتن به تمرکز زیادی احتیاج دارد، بنابراین بلندگو ها ممکن است ناخودآگاه به تقلید از ظریف ترین حرکات بدن شنونده خود بپردازند، زیرا کپی برداری نسبت به زبان بدن خود به فکر کمتری نیاز دارد. این روش با چشم غیر مسلح مشخص نیست، اما با شتاب سنج ها قابل تشخیص است.

تیم برنن از دانشگاه اسلو در نروژ نیز می گوید: این یک مطالعه جذاب است که تحقیقات اساسی خوبی را برای استفاده در آینده از دادگاه در صورت تأیید در مطالعات عمیق تر فراهم می کند.